-
1 żal
m (G żalu) 1. (uczucie smutku) sorrow C/U; (po śmierci kogoś) grief; (uczucie zawodu) regret C/U- żal po czymś grief at a. over sth- przejmować kogoś żalem to fill sb with grief- pogrążony w żalu książk. grief-stricken- pozostali w nieutulonym żalu the bereaved2. (współczucie) sorrow U, pity U- żal mi go I feel sorry for him3. (skrucha) remorse U, regret C/U (za coś for sth); contrition książk. (za coś for sth) 4. zw. pl (skargi) resentment U, grudge- czuć głęboki żal do kogoś to feel deep resentment towards sb- mieć żal to have a grudge- □ żal za grzechy Relig. contrition- Gorzkie Żale Relig. Lenten Psalms- gorzkie żale Relig. Lent service* * *-u; -e; m( smutek) sorrow; ( skrucha) regret; ( rozgoryczenie) bitternessmieć do kogoś żal — to have lub bear a grudge against sb
żal za grzechy — REL repentance
* * *I.żal1mi1. (= smutek) sorrow; (zwł. po stracie bliskiej osoby) grief ( z jakiegoś powodu over l. at sth); pogrążyć się w żalu grieve, mourn, be sorrowful, be grief-stricken; usychać z żalu be dying from sorrow; serce mi pęka z żalu my heart bleeds; mam nadzieję, że nie masz do mnie żalu? I hope you have no hard feelings toward me; nie pomogą spóźnione żale it's no use crying over spilt milk; z żalem zawiadamiamy, że... we regret to inform that...; z żalem with deep regret; zrobił to bez żalu he did it without regret.2. (= skrucha) regret, remorse, contrition; żal za grzechy rel. penitence, repentance; żal niedoskonały ( z obawy przed karą) attrition.II.żal2adv.(= smutno) zrobiło mi się żal I felt sorry; czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal what the eye sees not, the heart craves not; strasznie mi jej żal I feel sorry for her, I pity her.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > żal
См. также в других словарях:
serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… … Słownik języka polskiego
serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… … Słownik frazeologiczny